زبان Esperanto (اسپرانتو) چیست؟
در سال 1887 ” لودویک زامنهوف ” چشم پزشک چند زبانه ی لهستانی، کتابی را که به معرفی زبانی جدید میپرداخت ،منتشرکرد.
وی در این کتاب نام مستعار ” دکتر اسپرانتو” ، یعنی کسیکه امیدواراست را برگزید.
زامنهوف مشتاقانه ارزو میکرد که زبان ابداعی وی روزی زبان دوم جهانی شود. گرچه این ارزو هنوز به واقعیت نپیوسته است.
خیلی ازمردم تصورمیکنند که اسپرانتو یکی از جوانترین زبانهای مرده است، یک تجربه ی کلامی که بسادگی از کار درنیامده است.
در حالیکه اسپرانتیستها میتوانند در سراسر جهان یافت شوند.
در یک نگاه بنظر میرسد اسپرانتوبه اندازه ی کافی ساده باشد. این زبان فقط 16 قاعده بدون استثناء دارد که به اسانی بخاطر سپرده میشود، و یک فرهنگ لغت پایه ای که بیشتر از ریشه های هند و اروپایی می باشد.
متخصصین ادعا دارند که حقیقتا هرکس میتواند اسپرانتو را در 100ساعت یاد بگیرد، اما برای بعضی افراد، پسوندها و پیشوندها ممکن است موضوع را کمی پیچیده تر سازد.
استفاده از اسپرانتو در دهه ی 1920، هنگامی که اسپرانتیستها انرا بعنوان گام کوچکی بسوی صلح پذیرفتند ، به اوج خود رسید.
تعدادی از روشنفکران هم انرا بعنوان راه حلی برای مشکل زبانی و در نتیجه سوء تفاهمات سیاسی مینگرند.
اسپرانتیستها به سازمان ملل فشار اوردند که این زبان را بپذیرد، اما هم اینک این سازمان دستش با شش زبان ( انگلیسی، فرانسه، اسپانیایی، عربی، چینی و روسی ) بسته است .
” همفری تونکین ” رییس پیشین سازمان جهانی اسپرانتو که مقرش در رتردام هلند میباشد، میگوید :
زبان اسپرانتو در کشورهایی که زبانشان بخوبی مسافرت نمیکند محبوبیت دارد : ایران، برزیل، هلند و کشورهای اسکاندیناوی.
یک تمرکز قابل توجه از اسپرانتو در ژاپن یافت میشود که در انجا این زبان گاهی برای بحث ها توسط دانشمندانی که به زبانهای گوناگون صحبت میکنند، استفاده شده است.
خیلی از شاهکارهای ادبی از زبانهای گوناگون به اسپرانتو ترجمه شده است ، از جمله” قران مجید” و” نمایشنامه های شکسپیر”.
خیلی از اسپرانتیستها هنگام سفر مدالی که شبیه ی ستاره ی پنج پر است بر روی یقه لباس شان نصب میکنند تا بوسیله ی ان توسط
هم ارمان های اسپرانتویی خود شناخته شده و با هم اشنا گردند.
اسپرانتو میتواند مانند هر زبان دیگری استفاده شود، بعنوان مثال :
این لحظه ی زیبا .“Tiu ĉi bela momento”کتاب من ، “Mia libro “
خیلی از سازمان ها هستند که هرساله در یک کشور جلساتی را سازماندهی می کنند . در این جلسات افراد بسیاری خصوصا جوانان در ان شرکت کرده و به بحث و تبادل نظر می پردازند. زبان ارتباطی بین انان فقط اسپرانتوست.
منبع : مجله ی تایم ، دایره المعارف ویکی پدیا